لاله افیون در شراب انداختست |
لاله افیون در شراب انداختست
|
|
نرگس و گل را خراب انداختست
|
از ریاحین چرخ در ناف زمین
|
|
نافهای مشک ناب انداختست
|
نغمهی شیرین مرغان سحر
|
|
شور در مستان خواب انداختست
|
عندلیب از عشق گل در بوستان
|
|
نالهی چنگ و رباب انداختست
|
شرم بادا لاله را! تا از چه روی
|
|
پیش ترک من نقاب انداختست؟
|
بر سر خوان غمش در هر طرف
|
|
از دل بریان کباب انداختست
|
ترک من تیری نیندازد خطا
|
|
خود چه گفتم؟ کی صواب انداختست؟
|
سرو مرد قامت او نیست، لیک
|
|
خر بسی خر در خلاب انداختست
|
عشقبازان در بهشتند،اوحدی
|
|
زهد ما را در عذاب انداختست
|
زود پوسد جامهی پرهیز ما
|
|
کین قصب بر ماهتاب انداختست
|
| |
|
| |