هم ز وصف لبت زبان خجلست |
هم ز وصف لبت زبان خجلست
|
|
هم ز زلف تو مشک و بان خجلست
|
تا دهان و رخ ترا دیدند
|
|
غنچه دل تنگ و ارغوان خجلست
|
دل به جان از رخ تو بویی خواست
|
|
سالها رفت و همچنان خجلست
|
دیده را با رخ تو کاری رفت
|
|
دل بیچاره در میان خجلست
|
عذر مهمانم، ای صبا، تو بخواه
|
|
که تو دانی که: میزبان خجلست
|
ای قلم، شرح حال من بنویس
|
|
که ز بی خدمتی زبان خجلست
|
اوحدی کی به پیشگاه رسد؟
|
|
آنکه از خاک آستان خجلست
|
| |
|
| |