دلی که با سر زلف تو آشنا باشد |
دلی که با سر زلف تو آشنا باشد
|
|
گمان مبر که ز خاک درت جدا باشد
|
اگر تو همچو جهان خرمی،ولیک جهان
|
|
تو خود معاینه دانی که بیوفا باشد
|
به گوشهی نظری کار خستگان فراق
|
|
بساز، از آنکه ترا نیز کارها باشد
|
در آرزوی نسیمی ز زلف تو جانم
|
|
همیشه منتظر موکب صبا باشد
|
ولیک زلف ترا، با همه پریشانی
|
|
نظر به حال پریشان ما کجا باشد؟
|
چه طالعست دل اوحدی مسکین را؟
|
|
که دایما به غم عشق، مبتلا باشد
|
| |
|
| |