تا دلم بر رخ چون ماه تمامت باشد |
تا دلم بر رخ چون ماه تمامت باشد
|
|
ناله و زاری من بر در و بامت باشد
|
در قیامت همه را چشم بسویی و مرا
|
|
چشم سوی تو و گوشم به سلامت باشد
|
وصل روی تو جهانی ز خدا میخواهند
|
|
تا کرا خواهی و پروای کدامت باشد؟
|
تو، که از ناز و تکبر بر خود خاصان را
|
|
ندهی بار، کجا میل به عامت باشد؟
|
بر من خسته چو وصل تو بگردید حلال
|
|
مرو اندر پی خونم، که حرامت باشد
|
ز آتش و آب مکن چشم و دلم را ویران
|
|
تا چو تشریف دهی جا و مقامت باشد
|
رایگان بنده بسی داری و چاکر بیحد
|
|
اوحدی، نیز رها کن، که غلامت باشد
|
| |
|
| |