بید بشکفت و گل به بار آمد |
بید بشکفت و گل به بار آمد
|
|
لاله بر طرف جویبار آمد
|
گربهی بید بر دریچهی شاخ
|
|
پنجه بگشود و در شکار آمد
|
علم خسرو چمن بزدند
|
|
یزک لشکر بهار آمد
|
زان طرف لالهای سرخ برست
|
|
زین طرف نالهای زار آمد
|
سرو آزاد بر یمین افتاد
|
|
نرگس مست بر یسار آمد
|
رفت قمری چو بلبل آمد و گل
|
|
که یکی گر بشد هزار آمد
|
از چمن نکهت صبا بدمید
|
|
ز صبا بوی زلف یار آمد
|
بید بنشست و جام باده نهاد
|
|
باد برجست و در نثار آمد
|
گل رعنا به خانه باز رسید
|
|
بلبل مست با قرار آمد
|
ز سخن ها که هر کسی گفتند
|
|
غزل اوحدی بکار آمد
|
| |
|
| |