اول فطرت که نقش صورت چین بستهاند |
اول فطرت که نقش صورت چین بستهاند
|
|
مهر رویت در میان جان شیرین بستهاند
|
زان نمکدان لب شیرین شورانگیز تو
|
|
دانهی خال سیه بر قرص سیمین بستهاند
|
تا کسی از باغ حسنت شاخ سنبل نشکند
|
|
زنگیان زلف تو بر ماه پرچین بستهاند
|
جز به چشم ترک مستت خون مردم کس نریخت
|
|
تا بنای کفر را در چین و ماچین بستهاند
|
عندلیبان چمن را تا کند زار و نزار
|
|
چاوشان چشم مستت بر گل آذین بستهاند
|
بر امید خواب مستی دوش بر طرف چمن
|
|
بلبلان بوستان از غنچه بالین بستهاند
|
تا نقاب از آفتاب طلعتت بر داشتند
|
|
اوحدی را خواب خوش از چشم غمگین بستهاند
|
| |
|
| |