گر آن کاری که من دانم بر آید |
گر آن کاری که من دانم بر آید
|
|
بهل تا در وفا جانم برآید
|
من آن ایام دولت را چه گویم؟
|
|
که گوی او به چوگانم برآید
|
کدامین مور باشم من؟ که روزی
|
|
سخن پیش سلیمانم برآید
|
شکار آهویی زان گونه وحشی
|
|
عجب کز شست و پیکانم برآید!
|
چنان گریم ز هجرانش، که کشتی
|
|
به آب چشم گریانم برآید
|
برآرد غنچهی مهر آن گیاهی
|
|
کز اشک همچو بارانم برآید
|
رسانم اوحدی را دل به کامی
|
|
لب او گر بدندانم برآید
|
| |
|
| |