ای به خار هجر ما را سفته دل |
ای به خار هجر ما را سفته دل
|
|
رحمتی کن بر من آشفته دل
|
رنگ رویم سربسر کرد آشکار
|
|
سر اندر سالها بنهفته دل
|
قصهی آتش، که در جان منست
|
|
بر زبان آب چشمم گفته دل
|
بر امید آنکه او را غم خوری
|
|
پیش خار غم چو گل بشکفته دل
|
سینهی ما را، که خلوتگاه تست
|
|
از غبار هر خیالی رفته دل
|
پیش ازینم هر کسی میداد پند
|
|
لیک از کس پند ناپذرفته دل
|
شرح بیداری و شبهای ترا
|
|
اوحدی، زین پس مگو با خفته دل
|
| |
|
| |