صبا، چو برگذری سوی غمگسار دلم |
صبا، چو برگذری سوی غمگسار دلم
|
|
خبر کنش که: زهی بیخبر ز کار دلم!
|
شکستهی غم عشقت ز روزگار، ای دوست
|
|
دل منست، که شادی به روزگار دلم
|
کنون که در پی آزار من کمر بستی
|
|
مباش بیخبر از نالههای زار دلم
|
برین صفت که دلم را نگاهبان غم تست
|
|
به منجنیق نگیرد کسی حصار دلم
|
دل مرا ز برت راه باز گشت نماند
|
|
ز سیل گریه، که افتاد در گذار دلم
|
بیا و سر دل من ز اوحدی بشنو
|
|
که اوست درهمه گیتی خزینهدار دلم
|
| |
|
| |