تا کی به در تو سوکوار آیم؟ |
تا کی به در تو سوکوار آیم؟
|
|
در کوی تو مستمند و زار آیم؟
|
گر کار مرا تو غم رسی روزی
|
|
غم نیست، که عاقبت به کار آیم
|
وقتی که ز کشتگان خود پرسی
|
|
اول منم آنکه در شمار آیم
|
چون دست برآوری به خون ریزی
|
|
هم من باشم که: پایدار آیم
|
روزی اگرم تو یار خود خوانی
|
|
دانم به یقین که: بختیار آیم
|
هم پیش تو بگذرم به دزدیده
|
|
گر نتوانم که آشکار آیم
|
مگذار مرا چو اوحدی تنها
|
|
زنهار! که من به زینهار آیم
|
| |
|
| |