عقل صوفی را مهار اندر کشیم |
عقل صوفی را مهار اندر کشیم
|
|
عشق صافی را به کار اندر کشیم
|
نفس منصب خواه جاه اندوز را
|
|
از سمند فخر و عار اندر کشیم
|
باده رندآسا خوریم اندر صبوح
|
|
پیل رند باده خوار اندر کشیم
|
یار پر دستان دوری دوست را
|
|
دست گیریم، از کنار اندر کشیم
|
گوش چون پر گردد از آواز چنگ
|
|
می به یاد لعل یار اندر کشیم
|
دشمنان از پی فراوانند، لیک
|
|
ما حبیب خود به غار اندر کشیم
|
اوحدی را از برای بندگی
|
|
داغ عشق آن نگار اندر کشیم
|
| |
|
| |