آن تیر غمزه را دل خلقی نشانه بین |
آن تیر غمزه را دل خلقی نشانه بین
|
|
انگشت رنگ داده و انگشتوانه بین
|
روی سیاه چرده و زلف سیاه کار
|
|
چشم سیاه تنگ خوش جاودانه بین
|
در باغ عارضش ز برای شکار دل
|
|
زلف چو دام بنگر و خال چو دانه بین
|
با آن غرور و غفلت و خردی و بیخودی
|
|
یک بوسه زو طلب کن و پنجه بهانه بین
|
گرد میان لاغر آن خان نیکوان
|
|
پیچیده دایم آن کمر تنگ خانه بین
|
از دست زلف هندوی او جور میبرم
|
|
بخت مرا نگه کن و حال زمانه بین
|
مرد اوحدی ز داغ غمم او هزار بار
|
|
با آن دو دل حکایت مرد یگانه بین
|
| |
|
| |