ای جان من ز هجر تو در تن بسوخته |
ای جان من ز هجر تو در تن بسوخته
|
|
صد دل ز مهر روی تو بر من بسوخته
|
سنگین دل تو در همه عمر از طریق مهر
|
|
بر حال من نسوخته و آهن بسوخته
|
هردم ز غصه، چیست نگویی مراد تو؟
|
|
زین ناتوان عاشق خرمن بسوخته
|
بیچهرهی چو شمع تو در خلوت تنم
|
|
دل را چراغ مرده و روغن بسوخته
|
بر درد و داغ و محنت و اندوه و رنج من
|
|
هم مرد خسته گشته و هم زن بسوخته
|
در مسکنی که این دل مسکین کشیده دم
|
|
خرمن به باد داده و مسکن بسوخته
|
چون اوحدی مرا ز غمت آتش جگر
|
|
در آستین گرفته و دامن بسوخته
|
| |
|
| |