نوای عشق بلبل را دلی باید بلا دیده |
نوای عشق بلبل را دلی باید بلا دیده
|
|
ز سوز و آه خود بسیار سرد و گرمها دیده
|
طریق جانگذاری را ز راه شوق واجسته
|
|
رموز عشق بازی را ز روی مهر وادیده
|
دل خود را بچین زلف خوبان چگل بسته
|
|
سر خود را بزیر پای ترکان سرا دیده
|
ز خوبان دیده داغ هجر و دیگرشان دعا گفته
|
|
ز ترکان خورده تیغ جور و باز از خود جفا دیده
|
بخورده چشم خود را خون و جان را تازگی داده
|
|
بکشته نفس خود را زار و تن را در عزا دیده
|
چو خوبان پرده برگیرند، جان خود فداکرده
|
|
دگر چون رخ بپوشانند ترک خود روا دیده
|
چو عیاران و سربازان میان خاک و خون صدپی
|
|
سعادت را دعا گفته، سلامت را قفا دیده
|
ز پیش سیر چشمان پرس سر این حکایت را
|
|
که مشکل داند این معنی فقیه هیچ نادیده
|
بسان اوحدی خواری به راه عشق این خوبان
|
|
زبونی جورکش خواهند و مسکینی بلا دیده
|
| |
|
| |