جان را ستیزهی تو ندارد نهایتی |
جان را ستیزهی تو ندارد نهایتی
|
|
خوبان جفا کنند ولی تا به غایتی
|
سنگین دلی، و گرنه چنین درد سینه سوز
|
|
در سینهی تو نیز بکردی سرایتی
|
دارم شکایت از تو، ولی منع میکند
|
|
حسن وفا که: باز نمایم شکایتی
|
روی زمین چو قصهی فرهاد کوهکن
|
|
پر شد حکایت من و شیرین حکایتی!
|
خود چیست کشتن چو منی؟ کاهلی ز تست
|
|
تا هر زمان مرا بنسوزی ولایتی
|
از گفت و گوی دشمن بسیار باک نیست
|
|
گر باشدم ز لطف تو اندک حمایتی
|
زان زلف کافرانه مرنج، اوحدی، دگر
|
|
کز کافری بدیع نباشد جنایتی
|
| |
|
| |