نزدیک یار اگر نه چنین خوار و خردمی |
نزدیک یار اگر نه چنین خوار و خردمی
|
|
در هجرش این مذلت و خواری نبردمی
|
بیاو ز جان ملول شدم، کو خیال او؟
|
|
تا جان خود به دست خیالش سپردمی
|
از باد صبحگاه درین تنگنای هجر
|
|
گر بوی او به من نرسیدی به مردمی
|
کو آن توان و توش؟ کزین خاکدان غم
|
|
خود را به آستان در دوست بردمی
|
صافی کجا شدی دلم از دردی جهان؟
|
|
گر من نه در حمایت این صاف و دردمی
|
اندر شمار دیدن او نام من کجاست؟
|
|
تا بعضی از جنایت او برشمردمی
|
گر نقش روی خود ننهفتی ز چشم من
|
|
من نام اوحدی ز ورق بر ستردمی
|
| |
|
| |