ای تن و اندامت از گل خرمنی |
ای تن و اندامت از گل خرمنی
|
|
عالمی حسنی تو در پیراهنی
|
دل که بالای تو و روی تو دید
|
|
کی فرود آید به سرو و سوسنی؟
|
بیدهان همچو چشم سوزنت
|
|
شد جهان بر من چو چشم سوزنی
|
آنکه ببرید از من بیدل ترا
|
|
جان شیرین را جدا کرد از تنی
|
بر دلم داغ جفا تا کی نهی؟
|
|
بار چندین برنتابد گردنی
|
دوش میگفتی که: پیش من بمیر
|
|
گر مجال افتد زهی خوش مردنی!
|
اوحدی مسکین به گیتی بیرخت
|
|
کی قراری داشتی در مسکنی؟
|
| |
|
| |