حاصل از عشقت نمیبینم بجز غم خوردنی |
حاصل از عشقت نمیبینم بجز غم خوردنی
|
|
پرورش مشکل توان کرد از چنین پروردنی
|
دوش فرمودی که خواهم کشتن آن شوریده را
|
|
از پس سالی عفالله! نیک یاد آوردنی
|
سر ز شمشیرت نمیپیچم، که اندر دین من
|
|
دولت تیزست شمشیری چنان در گردنی
|
گر هزارم بار خون دل بریزی حاکمی
|
|
از تو من آزار چون گیرم بهر آزردنی؟
|
ز آستانت بر نخواهم داشتن سر بعد ازین
|
|
هم سر کوی تو گر ناچار باشد مردنی
|
دل چنان خو کرد با رویت که تن با خاک پاک
|
|
راستی بیم هلاکست از چنان خو کردنی
|
اوحدی، گر آرزو داری که کام دل بری
|
|
ناگزیرت باشد از بار ملامت بردنی
|
| |
|
| |