آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست |
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
|
|
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست
|
گر چه شیرین دهنان پادشهانند ولی
|
|
او سلیمان زمان است که خاتم با اوست
|
روی خوب است و کمال هنر و دامن پاک
|
|
لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست
|
خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
|
|
سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
|
دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران
|
|
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست
|
با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل
|
|
کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست
|
حافظ از معتقدان است گرامی دارش
|
|
زان که بخشایش بس روح مکرم با اوست
|
| | |
| |