ای هدهد صبا به سبا میفرستمت |
ای هدهد صبا به سبا میفرستمت
|
|
بنگر که از کجا به کجا میفرستمت
|
حیف است طایری چو تو در خاکدان غم
|
|
زین جا به آشیان وفا میفرستمت
|
در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست
|
|
میبینمت عیان و دعا میفرستمت
|
هر صبح و شام قافلهای از دعای خیر
|
|
در صحبت شمال و صبا میفرستمت
|
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
|
|
جان عزیز خود به نوا میفرستمت
|
ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
|
|
میگویمت دعا و ثنا میفرستمت
|
در روی خود تفرج صنع خدای کن
|
|
کیینه خدای نما میفرستمت
|
تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
|
|
قول و غزل به ساز و نوا میفرستمت
|
ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
|
|
با درد صبر کن که دوا میفرستمت
|
حافظ سرود مجلس ما ذکر خیر توست
|
|
بشتاب هان که اسب و قبا میفرستمت
|
| | |
| |