خوش است خلوت اگر یار یار من باشد |
خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
|
|
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد
|
من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
|
|
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
|
روا مدار خدایا که در حریم وصال
|
|
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد
|
همای گو مفکن سایه شرف هرگز
|
|
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
|
بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل
|
|
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
|
هوای کوی تو از سر نمیرود آری
|
|
غریب را دل سرگشته با وطن باشد
|
به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
|
|
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد
|
| | |
| |