خوشا شیراز و وضع بیمثالش |
خوشا شیراز و وضع بیمثالش
|
|
خداوندا نگه دار از زوالش
|
ز رکن آباد ما صد لوحش الله
|
|
که عمر خضر میبخشد زلالش
|
میان جعفرآباد و مصلا
|
|
عبیرآمیز میآید شمالش
|
به شیراز آی و فیض روح قدسی
|
|
بجوی از مردم صاحب کمالش
|
که نام قند مصری برد آن جا
|
|
که شیرینان ندادند انفعالش
|
صبا زان لولی شنگول سرمست
|
|
چه داری آگهی چون است حالش
|
گر آن شیرین پسر خونم بریزد
|
|
دلا چون شیر مادر کن حلالش
|
مکن از خواب بیدارم خدا را
|
|
که دارم خلوتی خوش با خیالش
|
چرا حافظ چو میترسیدی از هجر
|
|
نکردی شکر ایام وصالش
|
| | |
| |