ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش |
ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
|
|
دلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش
|
همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف
|
|
همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
|
شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح
|
|
چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش
|
هم گلستان خیالم ز تو پرنقش و نگار
|
|
هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش
|
در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار
|
|
کردهام خاطر خود را به تمنای تو خوش
|
شکر چشم تو چه گویم که بدان بیماری
|
|
می کند درد مرا از رخ زیبای تو خوش
|
در بیابان طلب گر چه ز هر سو خطریست
|
|
میرود حافظ بیدل به تولای تو خوش
|
| | |
| |