زبان خامه ندارد سر بیان فراق |
زبان خامه ندارد سر بیان فراق
|
|
وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق
|
دریغ مدت عمرم که بر امید وصال
|
|
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق
|
سری که بر سر گردون به فخر میسودم
|
|
به راستان که نهادم بر آستان فراق
|
چگونه باز کنم بال در هوای وصال
|
|
که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق
|
کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی
|
|
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق
|
بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود
|
|
ز موج شوق تو در بحر بیکران فراق
|
اگر به دست من افتد فراق را بکشم
|
|
که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق
|
رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب
|
|
قرین آتش هجران و هم قران فراق
|
چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شدهست
|
|
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق
|
ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار
|
|
مدام خون جگر میخورم ز خوان فراق
|
فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق
|
|
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق
|
به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ
|
|
به دست هجر ندادی کسی عنان فراق
|
| | |
| |