شممت روح وداد و شمت برق وصال |
شممت روح وداد و شمت برق وصال
|
|
بیا که بوی تو را میرم ای نسیم شمال
|
احادیا بجمال الحبیب قف و انزل
|
|
که نیست صبر جمیلم ز اشتیاق جمال
|
حکایت شب هجران فروگذاشته به
|
|
به شکر آن که برافکند پرده روز وصال
|
بیا که پرده گلریز هفت خانه چشم
|
|
کشیدهایم به تحریر کارگاه خیال
|
چو یار بر سر صلح است و عذر میطلبد
|
|
توان گذشت ز جور رقیب در همه حال
|
بجز خیال دهان تو نیست در دل تنگ
|
|
که کس مباد چو من در پی خیال محال
|
قتیل عشق تو شد حافظ غریب ولی
|
|
به خاک ما گذری کن که خون مات حلال
|
| | |
| |