مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم |
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
|
|
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
|
صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم
|
|
فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم
|
به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل
|
|
چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم
|
مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش
|
|
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم
|
گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند
|
|
بحمد الله و المنه بتی لشکرشکن دارم
|
سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
|
|
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم
|
الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
|
|
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم
|
خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه
|
|
که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم
|
چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
|
|
نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم
|
به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن
|
|
چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم
|
| | |
| |