دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم |
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
|
|
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
|
از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
|
|
کتش اندر گنه آدم و حوا فکنم
|
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
|
|
میکنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم
|
بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
|
|
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم
|
خوردهام تیر فلک باده بده تا سرمست
|
|
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم
|
جرعه جام بر این تخت روان افشانم
|
|
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم
|
حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
|
|
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم
|
| | |
| |