گر چه ما بندگان پادشهیم |
گر چه ما بندگان پادشهیم
|
|
پادشاهان ملک صبحگهیم
|
گنج در آستین و کیسه تهی
|
|
جام گیتی نما و خاک رهیم
|
هوشیار حضور و مست غرور
|
|
بحر توحید و غرقه گنهیم
|
شاهد بخت چون کرشمه کند
|
|
ماش آیینه رخ چو مهیم
|
شاه بیدار بخت را هر شب
|
|
ما نگهبان افسر و کلهیم
|
گو غنیمت شمار صحبت ما
|
|
که تو در خواب و ما به دیده گهیم
|
شاه منصور واقف است که ما
|
|
روی همت به هر کجا که نهیم
|
دشمنان را ز خون کفن سازیم
|
|
دوستان را قبای فتح دهیم
|
رنگ تزویر پیش ما نبود
|
|
شیر سرخیم و افعی سیهیم
|
وام حافظ بگو که بازدهند
|
|
کردهای اعتراف و ما گوهیم
|
| | |
| |