گلبن عیش میدمد ساقی گلعذار کو |
گلبن عیش میدمد ساقی گلعذار کو
|
|
باد بهار میوزد باده خوشگوار کو
|
هر گل نو ز گلرخی یاد همیکند ولی
|
|
گوش سخن شنو کجا دیده اعتبار کو
|
مجلس بزم عیش را غالیه مراد نیست
|
|
ای دم صبح خوش نفس نافه زلف یار کو
|
حسن فروشی گلم نیست تحمل ای صبا
|
|
دست زدم به خون دل بهر خدا نگار کو
|
شمع سحرگهی اگر لاف ز عارض تو زد
|
|
خصم زبان دراز شد خنجر آبدار کو
|
گفت مگر ز لعل من بوسه نداری آرزو
|
|
مردم از این هوس ولی قدرت و اختیار کو
|
حافظ اگر چه در سخن خازن گنج حکمت است
|
|
از غم روزگار دون طبع سخن گزار کو
|
| | |
| |