خنک نسیم معنبر شمامهای دلخواه |
خنک نسیم معنبر شمامهای دلخواه
|
|
که در هوای تو برخاست بامداد پگاه
|
دلیل راه شو ای طایر خجسته لقا
|
|
که دیده آب شد از شوق خاک آن درگاه
|
به یاد شخص نزارم که غرق خون دل است
|
|
هلال را ز کنار افق کنید نگاه
|
منم که بی تو نفس میکشم زهی خجلت
|
|
مگر تو عفو کنی ور نه چیست عذر گناه
|
ز دوستان تو آموخت در طریقت مهر
|
|
سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه
|
به عشق روی تو روزی که از جهان بروم
|
|
ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه
|
مده به خاطر نازک ملالت از من زود
|
|
که حافظ تو خود این لحظه گفت بسم الله
|
| | |
| |