دامن کشان همیشد در شرب زرکشیده |
دامن کشان همیشد در شرب زرکشیده
|
|
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده
|
از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
|
|
چون قطرههای شبنم بر برگ گل چکیده
|
لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
|
|
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده
|
یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
|
|
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده
|
آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
|
|
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده
|
آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
|
|
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده
|
زنهار تا توانی اهل نظر میازار
|
|
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
|
تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
|
|
روزی کرشمهای کن ای یار برگزیده
|
گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
|
|
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده
|
بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
|
|
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده
|
| | |
| |