باز هجر یار دامانم گرفت |
باز هجر یار دامانم گرفت
|
|
باز دست غم گریبانم گرفت
|
چنگ در دامان وصلش میزدم
|
|
هجرش اندر تاخت، دامانم گرفت
|
جان ز تن از غصه بیرون خواست شد
|
|
محنت آمد، دامن جانم گرفت
|
در جهان یک دم نبودم شادمان
|
|
زان زمان کاندوه جانانم گرفت
|
آتش سوداش ناگه شعله زد
|
|
در دل غمگین حیرانم گرفت
|
تا چه بد کردم؟ که بد شد حال من
|
|
هرچه کردم عاقبت آنم گرفت
|
| |
|
| |