مرا، گرچه ز غم جان میبرآید |
مرا، گرچه ز غم جان میبرآید
|
|
غم عشقت ز جانم خوشتر آید
|
درین تیمار گر یک دم غم تو
|
|
نپرسد حال من، جانم برآید
|
مرا شادی گهی باشد درین غم
|
|
که اندوه توام از در در آید
|
مرا یک ذره اندوه تو خوشتر
|
|
که یک عالم پر از سیم و زر آید
|
اگرچه هر کسی از غم گریزد
|
|
مرا چون جان ، غم تو درخور آید
|
مرا در سینه تاب انده تو
|
|
بسی خوشتر ز آب کوثر آید
|
چو سر در پای اندوه تو افکند
|
|
عراقی در دو عالم بر سر آید
|
| |
|
| |