دل در گره زلف تو بستیم دگربار |
دل در گره زلف تو بستیم دگربار
|
|
در دام سر زلف تو شستیم دگربار
|
از نرگس مخمور تو مخمور بماندیم
|
|
وز جام می لعل تو مستیم دگربار
|
از بادهی عشق تو یکی جرعه چشیدیم
|
|
صد توبه به یک جرعه شکستیم دگربار
|
ما قبلهی خود روی چو خورشید تو کردیم
|
|
هیهات! که خورشید پرستیم دگربار
|
دل در گره زلف تو بستیم و برآنیم
|
|
جویای سر زلف چو شستیم دگربار
|
کان جان که نسیم سر زلف تو به ما داد
|
|
هم با سر زلف تو فرستیم دگربار
|
از پیشگه وصل چو برخاست عراقی
|
|
با تو دمکی خوش بنشستیم دگربار
|
| |
|
| |