بیجمال تو، ای جهان افروز |
بیجمال تو، ای جهان افروز
|
|
چشم عشاق، تیره بیند روز
|
دل به ایوان عشق بار نیافت
|
|
تا به کلی ز خود نکرد بروز
|
در بیابان عشق پی نبرد
|
|
خانه پرورد لایجوز و یجوز
|
چه بلا بود کان به من نرسید؟
|
|
زین دل جانگداز درداندوز
|
عشق گوید مرا که: ای طالب
|
|
چاک زن طیلسان و خرقه بسوز
|
دگر از فهم خویش قصه مخوان
|
|
قصه خواهی؟ بیا ز ما آموز
|
بنشان، ای عراقی، آتش خویش
|
|
پس چراغی ز عشق ما افروز
|
| |
|
| |