دل گم شد، ازو نشان نیابم |
دل گم شد، ازو نشان نیابم
|
|
آن گم شده در جهان نیابم
|
زان یوسف گم شده به عالم
|
|
پیدا و نهان نشان نیابم
|
تا گوهر شب چراغ گم شد
|
|
ره بر در دوستان نیابم
|
تا بلبل خوشنوای گم شد
|
|
بوی گل و بوستان نیابم
|
تا آب حیات رفت از جوی
|
|
عیش خوش جاودان نیابم
|
سرمایه برفت و سود جویم
|
|
زان است که جز زیان نیابم
|
آن یوسف خویش را چه جویم؟
|
|
چون در چه کن فکان نیابم
|
هم بر در دوست باشد آرام
|
|
از خود بجز این گمان نیابم
|
بر خاک درش چرا ننالم ؟
|
|
چاره بجز از فغان نیابم
|
چون جانش عزیز دارم، آری
|
|
دل، کز غم او امان نیابم
|
تا بر من دلشده بگرید
|
|
یک مشفق مهربان نیابم
|
تا یک نفسی مرا بود یار
|
|
یک یار درین زمان نیابم
|
یاری ده خویشتن درین حال
|
|
جز دیدهی خونفشان نیابم
|
بر خوان جهان چه مینشینم؟
|
|
چون لقمه جز استخوان نیابم
|
بیحاصل ازین دکان بخیزم
|
|
نقدی چو درین دکان نیابم
|
خواهم که شوم به بام عالم
|
|
چه چاره، چو نردبان نیابم
|
خواهم که کشم ز چه عراقی
|
|
افسوس که ریسمان نیابم!
|
| |
|
| |