بر من نظری کن، که منت عاشق زارم |
بر من نظری کن، که منت عاشق زارم
|
|
دلدار و دلارام به غیر از تو ندارم
|
تا خار غم عشق تو در پای دلم شد
|
|
بیروی تو گلهای چمن خار شمارم
|
نی طاقت آن تا ز غمت صبر توان کرد
|
|
نی فرصت آن تا نفسی با تو برآرم
|
تا شام درآید، ز غمت، زار بگریم
|
|
باشد که به گوش تو رسد نالهی زارم
|
کم کن تو جفا بر دل مسکین عراقی
|
|
ورنه، به خدا، دست به فریاد برآرم
|
| |
|
| |