هر زمان جوری ز خوبان میکشم |
هر زمان جوری ز خوبان میکشم
|
|
هر نفس دردی ز دوران میکشم
|
خون دل هر دم دگرگون میخورم
|
|
جام غم هر شب دگرسان میکشم
|
باز دست غم گریبانم گرفت
|
|
گرچه بر افلاک دامان میکشم
|
جور دلدار و جفای روزگار
|
|
گرچه دشوار است، آسان میکشم
|
از پی عشق پری رخسارهای
|
|
زحمتی هر دم ز دیوان میکشم
|
جور بین، کز دست دوران دم به دم
|
|
ساغر پر زهر هجران میکشم
|
چون ننالم از جفای ناکسان؟
|
|
کین همه بیداد ازیشان میکشم
|
تا نباید دیدنم روی رقیب
|
|
هر نفس سر در گریبان میکشم
|
با خیال دوست همدم میشوم
|
|
وز لب او آب حیوان میکشم
|
تن چو سوزن کردهام، تا روز و شب
|
|
مهر او در رشتهی جان میکشم
|
نازنینا، ناز کن بر جان من
|
|
ناز تو چندان که بتوان میکشم
|
از تو چیزی دیدهام ناگفتنی
|
|
وین همه محنت پی آن میکشم
|
| |
|
| |