ما دگرباره توبه بشکستیم |
ما دگرباره توبه بشکستیم
|
|
وز غم نام و ننگ وارستیم
|
خرقهی صوفیانه بدریدیم
|
|
کمر عاشقانه بر بستیم
|
در خرابات با می و معشوق
|
|
نفسی عاشقانه بنشستیم
|
از می لعل یار سرمستیم
|
|
وز دو چشمش خمار بشکستیم
|
شاید ار شور در جهان فگنیم
|
|
کر می لعل یار سر مستیم
|
چون بدیدیم آفتاب رخش
|
|
از طرب، ذرهوار، بر جستیم
|
چنگ در دامن شعاع زدیم
|
|
تا بدان آفتاب پیوستیم
|
ذره بودیم، آفتاب شدیم
|
|
از عراقی چو مهر بگسستیم
|
این همه هست، خود نمیدانیم
|
|
کین زمان نیستیم یا هستیم؟
|
| |
|
| |