گر چه ز جهان جوی نداریم |
گر چه ز جهان جوی نداریم
|
|
هم سر به جهان فرو نیاریم
|
زان جا که حساب همت ماست
|
|
عالم همه حبهای شماریم
|
خود با دو جهان چکار ما را؟
|
|
ما شیفتهی یکی نگاریم
|
کی صید جهان شویم؟ چون ما
|
|
در بند کمند زلف یاریم
|
در دل همه مهر او نویسیم
|
|
بر جان همه عشق او نگاریم
|
این خود همه هست، بر در او
|
|
از خاک بتر هزار باریم
|
ما خود خجلیم از رخ یار
|
|
با آنکه ز عشق زار زاریم
|
از کردهی خود سیاهروییم
|
|
وز گفتهی خویش شرمساریم
|
رویش به کدام چشم بینیم؟
|
|
وصلش به چه روی چشم داریم؟
|
ما در خور او نهایم، لیکن
|
|
با این همه هم امیدواریم
|
ای دوست، گناه ما همین است
|
|
کز دیده و جانت دوست داریم
|
باری، به نظارهای برون آی
|
|
بنگر که: چگونه جان سپاریم
|
بر بوی نظارهی جمالت
|
|
دیری است که ما در انتظاریم
|
یک ره بنگر سوی عراقی
|
|
بنگر که: چگونه جان سپاریم
|
| |
|
| |