بگذر ای غافل ز یاد این و آن |
بگذر ای غافل ز یاد این و آن
|
|
یاد حق کن تا بمانی جاودان
|
تا فراموشت نگردد غیر حق
|
|
در حقیقت نیستی ذاکر، بدان
|
چون فراموشت شد آنچه دون است
|
|
ذاکری، گرچه بجنبانی زبان
|
خود نیابی چاشنی ذکر دوست
|
|
تا کنی یاد خود و سود و زیان
|
چون ز خود وز یاد خود فازغ شوی
|
|
شاهد مذکور گردی بی گمان
|
بگذری از ذکر اسماء و صفات
|
|
چون شود مذکور جانت را عیان
|
ذکر جانت را فراگیرد چنانک
|
|
نایدت یاد از دل و جان و روان
|
واله و مدهوش کردی آن نفس
|
|
در جمال لایزالی، بینشان
|
هر چه خواهی آن زمان یابی ازو
|
|
خود کسی خود را نخواهد آن زمان
|
این چنین دولت نخواهی تو مگر
|
|
بر کنی دل را ز یاد این و آن
|
یاد ناید هیچ گونه حق تو را
|
|
تا تو یاد آری ز یار و خان ومان
|
ای عراقی، غیر یاد او مکن
|
|
تا مگر یاد آیدت با ذاکران
|
| |
|
| |