بیرخت جانا، دلم غمگین مکن |
بیرخت جانا، دلم غمگین مکن
|
|
رخ مگردان از من مسکین، مکن
|
خود ز عشقت سینهام خون کردهای
|
|
از فراقت دیدهام خونین مکن
|
بر من مسکین ستم تا کی کنی؟
|
|
خستگی و عجز من میبین، مکن
|
چند نالم از جفا و جور تو؟
|
|
بس کن و بر من جفا چندین مکن
|
هر چه میخواهی بکن، بر من رواست
|
|
بی نصیبم زان لب شیرین مکن
|
بر من خسته، که رنجور توام
|
|
گر نمیگویی دعا، نفرین مکن
|
در همه عالم مرا دین و دلی است
|
|
دل فدای توست، قصد دین مکن
|
خواه با من لطف کن، خواهی جفا
|
|
من نیارم گفت: کان کن، این مکن
|
با عراقی گر عتابی میکنی
|
|
از طریق مهر کن، وز کین مکن
|
| |
|
| |