چه کنم که دل نسازم هدف خدنگ او من؟ |
چه کنم که دل نسازم هدف خدنگ او من؟
|
|
به چه عذر جان نبخشم به دو چشم شنگ او من؟
|
به کدام دل توانم که تن از غمش رهانم؟
|
|
به چه حیله واستانم دل خود ز چنگ او من؟
|
چو خدنگ غمزهی او دل و جان و سینه خورده
|
|
پس ازین دگر چه بازم به سر خدنگ او من؟
|
ز غمش دو دیده خون گشت و ندید رنگ او چشم
|
|
نچشیده طعم شکر ز دهان تنگ او من
|
دل و دین به باد دادم به امید آنکه یابم
|
|
خبری ز بوی زلفش، اثری ز رنگ او من
|
چو نهنگ بحر عشقش دو جهان بدم فرو برد
|
|
به چه حیله جان برآرم ز دم نهنگ او من؟
|
لب او چو شکر آمد، غم عشق او شرنگی
|
|
بخورم به بوی لعلش، چو شکر شرنگ او من
|
به عتاب گفت: عراقی، سر صلح تو ندارم
|
|
همه عمر صلح کردم به عتاب و جنگ او من
|
| |
|
| |