ای همه میل دل من سوی تو |
ای همه میل دل من سوی تو
|
|
قبلهی جان چشم تو و ابروی تو
|
نرگس مستت ربوده عقل من
|
|
برده خوابم نرگس جادوی تو
|
بر سر میدان جانبازی دلم
|
|
در خم چوگان ز زلف و گوی تو
|
آمدم در کوی امید تو باز
|
|
تا مگر بینم رخ نیکوی تو
|
من جگر تفتیده بر خاک درت
|
|
آب حیوان رایگان در جوی تو
|
ای امید من، روا داری مگر؟
|
|
باز گردم ناامید از کوی تو
|
لطف کن، دست جفا بر من مدار
|
|
من ندارم طاقت بازوی تو
|
روزگاری بودهام بر درگهت
|
|
چشم امیدم بمانده سوی تو
|
تا مگر بینم دمی رنگ رخت
|
|
تا مگر یابم زمانی بوی تو
|
چون ندیدم رنگ رویت، لاجرم
|
|
ماندهام در درد بیداروی تو
|
بر من مسکین عاجز رحم کن
|
|
چون فروماندم ز جست و جوی تو
|
در غم تو روزگارم شد دریغ!
|
|
ناشده یک لحظه همزانوی تو
|
هم مشام جانم آخر خوش شود
|
|
از نسیم جان فزای موی تو
|
خود عراقی جان شیرین کی دهد؟
|
|
تا به کام دل نبیند روی تو
|
| |
|
| |