آن جام طرب فزای ساقی |
آن جام طرب فزای ساقی
|
|
بنمود مرا لقای ساقی
|
در حال چو جام سجده بر دم
|
|
پیش رخ جان فزای ساقی
|
ننهاده هنوز چون پیاله
|
|
لب بر لب دلگشای ساقی
|
ترسم که کند خرابیی باز
|
|
چشم خوش دلربای ساقی
|
پیوسته چو جام در دل آتش
|
|
در سر هوس و هوای ساقی
|
با چشم پر آب چون قنینه
|
|
جان میدهم از برای ساقی
|
باشد چو پیاله غرقه در خون
|
|
چشمی که شد آشنای ساقی
|
عمری است که میزنم در دل
|
|
یعنی که در سرای ساقی
|
باشد که رسد به گوش جانم
|
|
از میکده مرحبای ساقی
|
آیینهی سینه زنگ غم خورد
|
|
کو صیقل غم زدای ساقی؟
|
تا بستاند مرا ز من باز
|
|
این است خود اقتضای ساقی
|
باشد که شود دل عراقی
|
|
چون جام جهان نمای ساقی
|
| |
|
| |