پادشاهی اردشیر

به بغداد بنشست بر تخت عاج بدانگه که شاه اردوان را بکشت به دل گفت موبد که بد روزگار چو هنگامه زادن آمد فراز بیامد به شبگیر دستور شاه چو شاپور شد همچو سرو بلند کنون بشنو از دخت مهرک سخن بسی برنیامد برین روزگار کنون از خردمندی اردشیر چو از روم وز چین وز ترک و هند به گفتار این نامدار اردشیر چو بر تخت بنشست شاه اردشیر الا ای خریدار مغز سخن چو سال اندر آمد به هفتاد و هشت