پادشاهی یزدگرد بزه‌گر

چو شد پادشا بر جهان یزدگرد ز شاهیش بگذشت چون هفت سال چو بشنید زو این سخن یزدگرد جز از گوی و میدان نبودیش کار دگر هفته با لشکری سرفراز پدر آرزو کرد بهرام را چنان بد که یک روز در بزمگاه وزان پس غم و شادی یزدگرد بدو گفت موبد که ای شهریار چو در دخمه شد شهریار جهان پس آگاهی آمد به بهرام گور چو ایرانیان آگهی یافتند خود و شاه بهرام با رای‌زن چنین گفت بهرام کای مهتران چنین گفت بهرام کای مهتران گذشت آن شب و بامداد پگاه چو بهرام و خسرو به هامون شدند