گل چهرهای که مرغ دلم صید دام اوست |
گل چهرهای که مرغ دلم صید دام اوست
|
|
زلفش بنفشهایست که سنبل غلام اوست
|
همسایهام شده مه نو آن که ماه نو
|
|
فرسوده خشتی از لب دیوار و بام اوست
|
صیت سبک عیاری من در جهان فکند
|
|
سنگین دلی که سکهی تمکین به نام اوست
|
در مرده جنبش آید اگر خیزد از زمین
|
|
آن فتنه زمان که قیامت قیام اوست
|
هرچند نیست کار دل من به کام من
|
|
من خوش دلم به اینکه دل من به کام اوست
|
برتافته است مدعیم دست اختیار
|
|
از بس که بازویش قوی از اهتمام اوست
|
محروم نیست از شکرستان او کسی
|
|
جز محتشم که طوطی شیرین کلام اوست
|
| |
|
| |