نهال گلشن دل نخل نو رسیدهی اوست |
نهال گلشن دل نخل نو رسیدهی اوست
|
|
بهار عالم جان خط نودمیدهی اوست
|
ز چشم او به نگه کردنی گرفتارم
|
|
که از نهفته نگههای برگزیدهی اوست
|
ز شیوههای خدا آفرین او پیداست
|
|
هزار شیوهی نیکو که آفریده اوست
|
به دست تنگ قبائی دلم گرفتار است
|
|
که هر که راست دلی حبیب جان دریدهی است
|
ازو کشنده تر است آن سیاه نا پروا
|
|
که چشم باده کش سرمهی ناکشیدهی اوست
|
چو میروی پی صیدی هزار گونه شتاب
|
|
نهفته در حرکتهای آرمیدهی اوست
|
به باغ او نروی ای طمع به گل چیدن
|
|
که زیب گلشن خوبی گل نچیدهی اوست
|
محل یار فروشی فغان که یاد نکرد
|
|
ز محتشم که غلام درم خریدهی اوست
|
| |
|
| |