به رهی کان سفری سرو روان خواهد شد |
به رهی کان سفری سرو روان خواهد شد
|
|
هر قدم منزل صد قافله جان خواهد شد
|
بر زمین رخش قمر نعل چو خواهد راندن
|
|
همهی گلهای زمین آینهدان خواهد شد
|
هر کجا توسن آهو تک خود خواهد تاخت
|
|
باز تاخطه چین مشگ فشان خواهد شد
|
خیمه از شهر چو بر دشت زند ابر مثال
|
|
افتاب از نظر خلق نهان خواهد شد
|
آن شکر لب به دیاری که گذر خواهد کرد
|
|
فتد ارزان چو نمک صبر گران خواهد شد
|
عشق را طبع زلیخاست که آن یوسف عهد
|
|
هر کجا جلوه کند باز جوان خواهد شد
|
همچو تیر از نظر آن سرو چو خواهد رفتن
|
|
قامت محتشم از غصه کمان خواهد شد
|
| |
|
| |